Уағалейкумуссәләм уә рахматуллаһи уә бәракәтуһ! 

Бұған қатысты Имам әл-Кәсәни: «Тәтоууъ (сүннет және нәпіл) намаздарын жамағатпен оқу – сүннет амалға жатпайды. Бірақ, Рамазан айында оқылатын (тәрәуих пен үтір) басқа», - деген[1].  

Аталмыш ғалымның «сүннет амал емес» деген сөзіне орай Ибн Ғабидин былай деп тұжырым білдіреді:

«Оның сүннет амал еместігі – «солай оқыса мәкруһ болады» деген үкімді тудырмаса керек. Әрине, егер әрдайым нәпілді жамағатпен оқып жүрсе, онысы бидғат болып, мәкруһтікті тудырары анық».  

Бидғат болуының себебін Имам Тахауи: «Өйткені, ол – бізге мұра боп жеткен (сүннет) жолға теріс» - деп түсіндірген. 

Басқа бір Ханафи ғалымы былай дейді:

«Нәпілді жамағатпен оқу – мұстахаб емес. Өйткені, сахабалар Рамазан айынан өзге айларда нәпілді жамағатпен оқымайтын».

Бұл айтылғандарға қосымша, Ибн Ғабидин: «Нәпілді бір адам екіншісіне ұйып оқыса, немесе екі адам бір адамға ұйып оқыса, мәкруһ емес. Үш адам бір адамға ұйып оқу мәселесінде талас бар» - дейді.

Тоқ етерін айтқанда: жамағатпен намаз оқу тек парыз намаздарына ғана тән әрекет. Дегенмен, кей кездері ек-үш адам бірігіп, нәпіл намазды жамағатпен оқып жатса, оның ешқандай мәкруһтігі жоқ. Ал, одан көп адамның жамағат болып оқуы – мәкруһ. Онда да «жиі оқыса, мәкруһ. Анда-санда оқыса мәкруһ емес» деп, шектеу қойғандар бар.

Бұл айтқандарымыздың үтір намазына да қатысы бар. 

Ал, егер екі-үш адам жамағатпен оқып жатқан сәтте, басқа адамдар да қосылып, төрт-бес адам болып кетсе, не болады? 

Ғалымдарымыздың айтуы бойынша, ондай жағдайда, мәкруһ - кейін қосылғандарға болмақ[2].