Уағалейкумуссалам!  Қасиетті Рамазан айы баршамызға құт-береке әкелсін! Нұрсәуле ханым, Жаратушы Иеміз Алла Тағала ауырған адамға ораза тұтпауына рұқсат берген[1]. Тіпті кей аятта: «Өз-өздеріңді қауіп-қатерге итермелемеңдер!», – дей келе, өзімізге қауіп төндіретін әрекеттерден ұзақ тұруымызды бұйырған. Осы және басқа аяттарды негізге ала отырып ғалымдар: «Науқас кісінің ораза тұтпауы кейде уәжіп, кейде мубах (рұқсат) болады. Егер науқас кісінің ораза ұстауы өлімге алып келер болса, бұл адамның ораза ұстамауы – уәжіп (міндет, яғни ораза ұстау оған күнә болып есептеледі). Ал, егер ауыз бекітуі сырқатын арттырар болса немесе жазылуын баяулатар болса бұл жағдайда ораза ұстамауына рұқсат»,[2] – деген үкімге келген. Осы қағидаға сүйене отырып айтарымыз, сіздің туысыңыздың ораза ұстауы өлімге немесе сал болып қалу сияқты адам өміріне немесе ағзасының бірін істен шығаруға алып келетін болса, ол кісіге ораза ұстау – күнә. Аузын ашуы – уәжіп. Ал сауапқа толы айдың сауабынан құр қалам дейтін болса, шариғатымыз ораза ұстай алмайтындарға оразаның орнын басар «підия беру» жолымен реттеген. Бұл дегеніміз, рамазанның әр күні үшін бір кедейді таңертең және кешке тамақтандырады немесе осыны есептеп құнын береді. Ал бұған да күші жетпесе, Алла Тағала кешірімді. Ол құлдарына тек күші жететінді ғана міндеттейді.

[1] Құран Кәрім, Бақара сүресі, 185-аят.
[2] Әл-Кәсәни, Бадаиғ – 2/609 бет.